sven is een koreaan

Zaterdag hebben we goud gewonnen. Officieel was het Sven die heeft gewonnen, maar op de een of andere manier voelt het altijd alsof je als Nederlander daar aan meegeholpen hebt. Niet dat je daadwerkelijk jarenlang urenlang op het ijs hebt staan oefenen, maar toch. Dat goud is van ons allemaal.
Ik zat met vrienden D. en K. te kijken naar de 5 kilometer. D. en ik waren erg enthousiast. K. komt uit Duitsland en daar is Schlittschuhlaufen duidelijk een minder grootse aangelegenheid. De Duitse mannen bakken er ook niks van, dus dat stimuleert natuurlijk ook niet echt.
Wel wees K. ons op het litteken dat vrij prominent over de wang van Sven loopt. Dat was ons nooit opgevallen. Sinds ik vier jaar geleden ontdekte dat Sven in het bezit is van een perfect gebit hebben wij blijkbaar vier jaar lang alleen geobsedeerd naar zijn mond zitten kijken en is het ons al die jaren ontgaan dat zijn wang niet perfect is. Dankjewel K...
Ook kwam ik er zaterdag achter dat schaatsen in ieder geval bij één iemand aan de andere kant van de oceaan leeft.
J. uit Chicago vertelde dat zij op 15-jarige leeftijd aan de buis gekluisterd zat te kijken naar de Olympische Spelen in Lillehammer waar de Noorse schaatsgod Johann Olav Koss drie gouden medailles won. Toen zij een jaar later haar eerste auto kreeg heeft ze deze dan ook de naam Olav gegeven. In 2008 was zij toe aan haar derde auto die ze Sven heeft genoemd en het heeft blijkbaar geholpen! Navraag heeft geleerd dat Sven een Koreaan is; ik gok op een Daewoo, Kia of Hyundai.
Nu is het wachten nog op een schaatsgod genaamd Boris om haar tweede auto te eren...