kattenterror

Mijn zusje heeft een kat. Hij heet Pluisje. Toen ze hem via marktplaats op de kop tikte heette hij al zo. De mensen van wie ze hem kocht konden waarschijnlijk niet zo goed zien. Zelfs een halfblinde plakvis kan zien dat Pluisje beter Pluis had kunnen heten. Pluisje is een kruising tussen een vuilnisbak en een flinke Noorse boskat. Dat betekent vooral heel veel haar. Pluizig haar; dat dan weer wel.
De afgelopen nachten heb ik bij mijn zusje gelogeerd. Toen heb ik ook kennis kunnen maken met een vriendje van Pluisje. Het vriendje is een wit-rode kater die luistert naar de naam Dirk. Volgens mijn zusje is hij de schrik van de buurt. Eerst dacht ik nog dat ze overdreef, maar al na de eerste nacht moest ik haar gelijk geven.
Mijn zusje heeft een kattenluikje en dat blijkt het vriendje van Pluisje uitermate handig te vinden.
Ik lag net vredig te slapen toen er ineens iets over me heen rende. Ik was nog te slaperig om wat dan ook te doen. Ondanks dat ik wel op wilde gaan zitten om de situatie onder ogen te komen, bleek ik daar lichamelijk nog niet toe in staat. Daarbij hoorde ik naast me ook iets wakker worden. Aangezien het zusjes huis was, maakte ik het zusjes probleem. Wel zo makkelijk.
Ik draaide me nog maar eens om. Achteraf jammer. Als ik iets wakkerder had kunnen worden, had ik kunnen zien hoe terrordirk door de kamer rende met zijn kop door het hengsel van een hematasje waarin hij dusdanig verstrikt was geraakt dat hij zich genoodzaakt zag in blinde paniek door de kamer te rennen onderwijl mij en mijn zusje angst aanjagend. Dat vond hij waarschijnlijk een mooie bijkomstigheid, terrordirk zijnde. Maar ik had me nog maar eens omgedraaid. Zusje heeft het allemaal wel gezien. Ook heeft ze heldhaftig Dirk uit het tasje bevrijd en hem vervolgens met vereende krachten de achtertuin in gewerkt. 's Ochtends liet ze me een flinke kras op d'r voorhoofd zien om haar verhaal te ondersteunen. Het was me het nachtje wel.
Hopen dat Pluisje snel een nieuw en beschaafder vriendje maakt.