breien

Vandaag werd ik door vriend J. meegetroond naar het voor de gelegenheid tot 'brijksmuseum' omgedoopte atelier van het Rijksmuseum. Aldaar zouden wij een historisch verantwoorde muts breien. 's Ochtends waren we van de ene naar de andere fourniturenwinkel gestuurd tijdens onze zoektocht naar knoploze breinaalden. Die blijken zeldzaam te zijn. Uiteindelijk kwamen we terecht bij het knoploze breinaaldenwalhalla 'de Afstap'. De zeer enthousiaste breigoeroe smeerde ons fluks vijf van bovengenoemde naalden per persoon aan. Op naar het 'brijksmuseum'!
We waren niet alleen. Bij het atelier hadden zich nog zo'n 140 vrouwen en twee mannen verzameld. Allen togen vlug aan het werk. Professioneel werd overal om ons heen het breiwerk opgezet. Een beetje beduusd keken we om ons heen. Waar was de beginnersklas? Die bleek er niet te zijn. En hoewel het breien van een muts klinkt als een beginnersklus is niets minder waar. De vijf breinaalden per persoon hadden een duidelijke hint moeten zijn. Het patroon bleek voor de leek niet te ontcijferen. Ik spreek duidelijk geen brei. Maar we legden een zak spekjes op tafel, keken een beetje hulpeloos om ons heen en diverse mensen wierpen zich op om ons te helpen. Tevergeefs. Mijn twee linkerhanden blijken niet tot breien in staat. Ach, de stemming zat er lekker in, we hoorden de breipennen knus om ons heen tikken en er volgde ook nog een lezing over kleding in de Gouden Eeuw. Al met al een prima dagbesteding.
Zodra de pers tevoorschijn kwam en zich op vriend J. stortte omdat hij man is, heb ik voor de vorm maar snel een muts uit mijn tas gepakt, de naalden erin gestoken en heel trots net gedaan of ik al een hele muts (met voering en al..) had gebreid. Daarna hebben we maar snel het pand verlaten.