Laatst schreef ik over mijn aversie tegen sporten. En over hoe vriendin K. mij probeerde te enthousiasmeren voor een Israëlische dodelijke vechtsport. Ik haakte af toen bleek dat ik ervoor moest betalen om me in het zweet te werken.
Maar K. gaf zo snel niet op. Ze blijkt er een duidelijke voorkeur voor bijzondere bewegingsvormen op na te houden, want na de Israëlische dodendans kwam ze met de Sunday Dance Class van Elpida Soltani aanzetten. Bij deze lessen zou het erom gaan je lichaam haar vrouwelijke natuur te laten uiten.
Iets heel anders dan Israëlische marteltechnieken dus.
Ik las nog even verder.
(Ik lees me uiteraard van te voren uitvoerig in wanneer ik overweeg een lichamelijke activiteit te ondernemen. Daar mag je niet overhaast toe overgaan.)
De danslessen beloofden mijn heupen te doen ontwaken en mijn welzijn te verlevendigen. Dat kon alvast geen kwaad. Een beetje zweverig, maar ik kon al bijna geloven dat vriendin K. een punt had. Voor de zekerheid las ik toch nog even verder. Mijn oog viel op het woord buikdans. Dat was jammer. Maar ik heb een open geest, dus ik haak niet te snel af.
De laatste zin kon ik echter niet negeren. Ik heb echt geprobeerd me voor deze activiteit open te stellen, maar dit ging te ver. Elpida schrijft: 'Eeuwenlang weten we al dat wanneer vrouwen samenkomen en dansen bevruchting plaatsvindt.' Nou mij niet gezien! Ik wist het niet, wil het niet weten en ik wil zeker niet het risico nemen ineens over negen maanden een klein buikdanseresje te baren!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten