dinsdag 27 april 2010

zwemmen

Toen ik enige tijd terug schreef dat ik dit jaar al vier keer gesport had, had ik er misschien bij moeten vermelden dat het hierbij om zwemmen ging. Zwemmen schijnt een sport te zijn, maar de vorm die ik beoefen is amper als dusdanig te kwalificeren. Ik ben duidelijk niet een heel begenadigd zwemmer. De enige slagen die ik beheers zijn de schoolslag en de rugslag. Die laatste slag beheers ik slechts een beetje, want ik vrees altijd dat ik al bij de kant ben en mijn hoofd zal stoten, dus ik kijk wel zo hysterisch vaak achterom dat je het met goed fatsoen bijna geen rugslag meer kan noemen. Ook mijn schoolslagtechniek is niet om over naar huis te schrijven. In plaats van horizontaal in het water te liggen, blijkt mijn natuurlijke zwemhouding verticaal te zijn hetgeen het zwemmen er niet makkelijker op maakt. Zelfs tijdens het sporten hang ik blijkbaar het liefst.

Dat mijn zwemmen niet echt tot grote sportieve hoogtes stijgt, ligt misschien ook aan het gezelschap. Vriend R. is ontzettend gezellig en ook hij beheerst twee slagen. Dat zijn naam op dobbert rijmt, is echter veelzeggend. Dat is namelijk de techniek die hij nog wel het best lijkt te beheersen. Als er twee baantjes gezwommen zijn, heeft hij al de neiging om in het ondiepe te blijven hangen en daar de week te bespreken. Of het weekend. Ook sprint hij altijd snel naar de waterval als die aangaat. Dan sprint hij wel. Om zich daarna prinsheerlijk door het water te laten masseren.

En het is niet zo dat hij het zwemmen niet serieus neemt. Hij is overduidelijk de best voorbereide zwemmer in het zwembad. Moest hij eerst zijn baantjes nog trekken met een duikbril van een schamele drie euro, tegenwoordig is hij de trotse bezitter van een duikbril op sterkte. Ik was onder de indruk. Hij pakte het zwemmen nu echt serieus aan. En dat hij zo vaak wilde pauzeren kwam ongetwijfeld doordat hij moeite had met zien door het armetierige brilletje. Nu kon het echte werk beginnen! Niets was minder waar. Naïef als ik was dacht ik dat die bril diende zodat hij beter kon zien waar hij heen zwom. Al snel bleek echter dat het voornaamste doel van de bril is dat hij de mannen in zwembroeken nu beter kan bekijken.

En dat blijk je het best dobberend in het ondiepe te kunnen doen.

1 opmerking: